Profil użytkownika rycerzXmuzy
Birdman (2014)
Ten film to wyraz niemocy. Niemocy podwójnej. Bezsilności artysty wobec publiczności, która żąda i pragnie prostych historia ze skomplikowanymi efektami specjalnymi, która odwraca się plecami do każdego
Dom w głębi lasu (2012)
Znacie tę konwencje? Grupa nastolatków – seksowna blondynka, osiłek, pajac, mądrala i kujonka – mimo że kompletnie do siebie nie pasują i mają radykalnie różne aspiracje tworzy paczkę, tak zżytą, że postanawiają
Maniac (2012)
Tworząc swoje opowiadanie filmowe „Maniak” Franck Khalfoun miał bardzo wysokie ambicje artystyczne – zdradził je w jednej ze scen tego filmu, gdy główny bohater ogląda w kinie Gabinet doktora Caligari.
Między wierszami (2012)
Na scenie, przed którą zasiadło setki wyczekujących dobrej opowieści słuchaczy, stoi sławny pisarz. Pisarz otwiera książkę własnego autorstwa i zaczyna czytać historię o pisarzu, który został sławny.
Wróg numer jeden (2012)
Kathryn Bigelow, opisując swoim filmem 10 lat poszukiwań najgroźniejszego terrorysty świata, stawia ciekawe pytanie. Na szczęście nie filozoficzne czy etyczne, ale z pola psychologii. Nie interesują ją
Wyborcze jaja (2012)
Oczywiście, że jest to gorzej zagrane. Scenariusz ma prostszą konstrukcję, a postacie są psychologicznie uboższe i opisane za pomocą zaledwie kilku cech. I jest w nim o wiele mniej realizmu, a fabuła
Skyfall (2012)
Nowy Bond jest efektem zderzenia konwencji mitycznej – uświęconej przez Boga i miliony widzów – z reżyserem (Sam Mendes) specjalizującym się w odczarowywaniu świata i ukazywaniu jego dramatu. W wyniku
Królewna Śnieżka i Łowca (2012)
Dawno, być może nigdy, nie doświadczyłem filmu, który byłby tak konsekwentnie niekonsekwentny i tak równo nierówny, bo gdy zrobimy bilans filmu „Królewna Śnieżka i Łowca”, to strony aktywów i pasywów
Mroczny rycerz powstaje (2012)
Filmem Mroczny Rycerz Nolan wprowadził postać Batmana na nowy, wyższy poziom złożoności psychologicznej, a do całego „Batmanowego gatunku” dołożył mroczności, niejednoznaczności, intelektualizm i pesymizmu.
Królewna Śnieżka (2012)
Długie lata – wespół z Woode Allene – byłem po stronie Złej Królowej, a przeciw Śnieżce. Długie lata byłem jej groupie. Długie lata mój kompas pożądania był nastawiony na azymut Królowej o sercu z lodu.
Wysyp żywych trupów (2004)
Edgar Wright jest filmowym DJ, a jego utwory filmowe to remiksy konwencji filmowych. Remiksy ciekawe i sympatyczne, wykonane w charakterystycznym stylu, na który składa się humor i ironia, „ekumenizm gatunkowy”
Madagaskar (2005)
Wydawałoby się, że to słodka i urocza historia o sile przyjaźni, ale to tylko pozory. Gdy przyjrzymy się uważniej animacji „Madagaskar” zobaczymy, że prawdziwym jej przesłaniem jest ukazanie siły egoizmu
Bóg zemsty (2011)
Ten film nie mógł być dobry. Dobry być nie mógł, bo gra w nim Nicolas Cage, a wiadomo, że od dobrych ośmiu lat, Cage w dobrych filmach nie grywa. To nie jest przypadek. To chyba świadomy projekt Nicolasa
Zelig (1983)
Charakterystycznym rysem filmów Wodnego Allena jest wyolbrzymianie nieszczęścia do wielkości groteski, to ciągłe dowcipkowanie o nędznym i krótkim życiu. Wydaje się, że Allen pisze scenariusze dwuetapowo.
Listy do M. (2011)
W ostatniej dekadzie w polskim kinie wystąpiło dziwne zjawisko. Kino ambitne, poruszające ważkie tematy, mocno się rozwinęło, a kino gatunku i rozrywkowe przeżywało głęboki kryzys. I w końcu powstał
Żelazna Dama (2011)
Koszmarnie naiwny, ze źle rozłożonymi akcentami i do tego nakręcony za pomocą banalnych i ogranych motywów filmowych, taki jest film „Żelazna Dama”, biografia Margaret Thatcher, pierwszej kobiety na stanowisku
Podziemny krąg (1999)
Bez nadziei i przez okulary czarnego humoru patrzy na świat Palahniuk. Późna nowoczesność jest dla niego czasem smutnym, z więziami społecznymi porozrywanymi tak mocno, że człowiek gotowy jest nawet
Wstręt (1965)
W filmie „Wstręt” Roman Polański wrzuca widza w świat umysłu szalonego, opętanego pasją lęku, którego procesy poznawcze zostały „zakrzywione” przez permanentną obsesje zagrożenia. Ilustruje koszmar psychozy,
Moneyball (2011)
Tych dwóch facetów zmieniło sposób w jaki zarządza się drużynami bejsbolowymi. Pierwszy z nich jest nieśmiały, chorobliwie otyły, nosi okulary, najwięcej czasu spędza przed monitorem wpatrując się w
Chciwość (2011)
Celem potrzymania świątecznego nastroju udałem się do kina. Ponieważ repertuar żadnego z kin nie zawierał filmu "Wielkie żarcie", za sprawą skąpego w tym roku dla mnie Św. Mikołaja, zdecydowałem się